Even voorstellen: prof. dr. Frank Hendriks. Wat je noemt, een pik die lekker gewerkt heeft. Voor het GEZAGHEBBENDE Montesquieu-Instituut zette hij eventjes sec onder elkaar wat er gewoon niet deugt aan de intrekking van het raadgevend referendum. Allemaal in moeilijke mannentaal natuurlijk, dus we vatten het onderstaand even olijk samen.

**In conflict met Code Openbaar Bestuur
**WE hebben de Nederlandse Code voor goed Openbaar Bestuur sinds 2009 en de intrekking schuurt met minstens vijf punten uit deze code. Deze code is niet juridisch bindend, maar toch: "De code bevat geen juridisch afdwingbare normen. Er is al veel wet- en regelgeving die het optreden van de overheid reguleert, waaronder de algemene beginselen van behoorlijk bestuur. De waarden die aan deze wet- en regelgeving ten grondslag liggen worden in de code expliciet gemaakt."

Op vragen van senatoren over dit conflicteren werd  volgens Hendriks "weinig overtuigend schriftelijk geantwoord" door Ollongren.

**Gebrekkige rechtvaardiging
**Ten eerste is het in conflict met norm 5: Legitimiteit, dat voorschrijft dat een maatregel “inhoudelijk en procedureel te rechtvaardigen” moet zijn. Ollongren geeft vijf punten die de intrekking volgens haar rechtvaardigen. Hendriks denkt daar het zijne van en trekt alle onderstaande argumenten in twijfel.

1) Referenda hebben niet geholpen het vertrouwen in de politiek te herstellen.
2) Het bindend-correctief referendum is uit beeld verdwenen, en daar was het raadgevend referendum een opstap toe.
3) Het vermeende gebrek aan steun voor referenda onder bevolking.
4) De verwachtingen zijn niet waargemaakt.
5) Uit raadgevende referenda vloeit verwarring voort.